ما در یکی از این آپارتمان های نُقلی مجتمع چندطبقه ای زندگی می کنیم. این آپارتمان ها سرپناهی را برای تعدادی از خانواده های سطح متوسط فراهم می آورد. با اینهمه تعداد اعضای خانوارهای نژادی از گربه خانگی که زرق و برق و زینتی را به مجتمع آورده است از تعداد اعضای خانواده های انسان خردمند امروزی بیشتر است. برای اینکه این چهارپایان با پنجه های جمع شونده که به خویشاوندان دور خود مانند شیرها، ببرها ، سیاهگوش ها و گربه های وحشی آمریکایی می توانند خودنمایی کنند؛ در مجاورت ما از هیچ چیز نمی ترسند و ابایی ندارند. جمعیت فزاینده گربه سانان دارای هفت جان در مقایسه با هم قطاران و هم نژادان خود نه همه بلکه باعث آرامش و تسلی همراه با خنده برای خیلی ها می شوند.
گربه های خیابان ما مرزبندی سخت گیرانه ای برای تعیین قلمرو خود دارند. گربه های موش گیر طبقه همکف، اول و دوم به جز مواردی برای چپاول آشپزخانه از روی گرسنگی در طول خطوط کنترل[خط کشی های محدوده کف آشپزخانه]، در قلمرو خود می مانند. تراس منحصراً برای گربه های جوان و گاهی هم گربه های اشرافی به کار گرفته می شود. پیش از این از تراس برای لیسیدن بدن و حمام آفتاب گربه سیام استفاده می شد. بعضی از گربه های نر گوشه های دنجی را برای خُرخُر کردن هنگام خواب ، در جایی که محلی برای تاب خوردن و جلو و عقب رفتن گربه ها وجود ندارد از قبیل اتاق نگهبانی که ممکن بود یکی از گربه های هم محله ای خود را در حال چرت زدن ببینند؛ انتخاب می کردند. خداوند به این گربه ها 2 صندوق صوتی هدیه داده است. یکی برای خُر خُر کردن و دیگری برای صدای میو و تعدادی هم از این نژاد گربه های سوپرانو خوان خانگی در محله ما در بعضی مواقع خاص ساکنین را با ارکستر شبانه بیدار نگه می دارند.
برخی از این ساکنین مایلند ویژگی تمیزی گربه ها را الگو خود قرار دهند.( مانند گربه ها تمیز باشند.) امّا وقتی این گربه های خاکستری شلوغ بازی می کنند و وسایل خود را به هم می ریزند؛ عصبانی می شوند. پرنده شاهین در اطراف محله این ساکنین قویاً احساس می کند که این گربه های خاکستری و گربه هایی که هفت جان دارند باید به بیرون رانده شوند. امّا کبوترها بلاتکلیف و دودل هستند و منتظرند تا ببینند گربه ها از کدام سو می پرند. خب ما نمی دانیم چه کسی برای آویختن زنگوله به گردن گربه فراخوانده می شود.