νομίζω και τα δύο που παραθέτεις δεν έχουν διαφορά, τουλάχιστον κατά Μπαμπινιώτη

http://www.auth.gr/virtualschool/1.2/praxis/Albanoudi.htm

Για την αποκάλυψη των κριτηρίων της καλλιτεχνικής δημιουργικότητας ο Rudolf Arnheim (1972) παρουσίασε αυτό που ονόμασε “Οπτικά Εργαλεία της Τέχνης”:
1. Σχήματα και χρώματα (στοιχεία)
2. Αντικείμενα που υπάρχουν σε ένα κοινό χώρο (ενότητα)
3. Ορατές συνήθεις σχέσεις (ένταση)
4. Προέκταση στην διάσταση του βάθους (κυριαρχία)
5. Χρωματικές σχέσεις - αρμονία κ.ά.
6. Σύνθεση
Το 1969 παρουσιάστηκε σε μία μελέτη των Lewis Hilda και Mussen Paul (1969) ένας ολοκληρωμένος κατάλογος για την αξιολόγηση της τέχνης των παιδιών που περιλαμβάνει:
1. Ενότητα (τα πάντα συμμετέχουν για την εκπλήρωση ενός κεντρικού σκοπού)
2. Ισορροπία (τα τμήματα ή στοιχεία βρίσκονται σε κατάσταση ισορροπίας, που επιτυγχάνεται με συμμετρική ή ασύμμετρη τοποθέτηση)
3. Ένταση (τα στοιχεία συγκρούονται με άλλα, για κίνηση ή ενδιαφέρον)
4. Κυριαρχία (τα στοιχεία που βρίσκονται γύρω από το κεντρικό θέμα, την ιδέα ή το στοιχείο, υπακούν σε αυτό)
5. Επιδεξιότητα (τα εργαλεία και τα υλικά χρησιμοποιούνται με επιδεξιότητα και προσοχή)
6. Αυθορμητισμός (τα υλικά και οι φόρμες χρησιμοποιούνται με ενεργητικότητα και χωρίς δισταγμούς)

--------------------------------------------------
Note added at 30 mins (2005-07-04 08:15:19 GMT)
--------------------------------------------------

http://www.asda.gr/gym04agan/sep/berne.htm

Π : ΠΑΙΔΙ : Αισθητική αντίληψη ζωής

(αναφέρεται σε εσωτερικά γεγονότα που αποτελούνται από αντιδράσεις

και θέσεις που το άτομο έπαιρνε όταν ήταν παιδί. Φυσικό,

προσαρμοσμένο, μικρός καθηγητής).

ΦΥΣΙΚΟ : κάνει ό,τι θέλει, εκδηλώνει συναισθήματα, αντιδρά αυθόρμητα,

εγωϊστικά, γκρινιάρικα χωρίς αυτοέλεγχο.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΟ : υποχωρητικό, ενεργεί σύμφωνα με τις προσδοκίες

των άλλων, δειλό, ντροπαλό, φοβισμένο, ευκίνητο-ευέλικτο, προλαβαίνει

να κάνει κάτι πριν του το ζητήσουν.

ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ : σκαρφίζεται πονηριές, ξεγελάει τους άλλους,

εκμεταλλεύεται καταστάσεις, κατεβάζει απίθανες ιδέες, μόνιμος

αντιρρησίας, αντιδραστικός-βίαιος, δεν δέχεται παθητικά επιρροές, θέτει

τέλος στις σχέσεις εξάρτησης.