This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Polish to German: Typ 2 - Diabetes General field: Medical Detailed field: Medical (general)
Source text - Polish Cukrzyca typu 2 (dawniej nazywana insulinoniezależną, ang. Non-Insulin Dependent Diabetes Mellitus, w skrócie NIDDM) – to najczęstsza postać cukrzycy. U chorych zaburzone jest zarówno działanie, jak i wydzielanie insuliny, przy czym dominującą rolę może odgrywać jedna lub druga nieprawidłowość. Chorzy są mało wrażliwi na działanie insuliny (insulinooporność). Zwykle w początkowej fazie choroby insulina jest wydzielana w większej ilości – ale niewystarczająco do zwiększonych insulinoopornością potrzeb organizmu. Po pewnym czasie jej wydzielanie spada wskutek zniszczenia nadmiernie obciążonych komórek β wysepek Langerhansa. Dokładne przyczyny rozwoju tych zaburzeń nie są jeszcze poznane. Leczenie polega zazwyczaj na redukcji masy ciała, stosowaniu diety cukrzycowej, wysiłku fizycznego oraz doustnych leków przeciwcukrzycowych, u części chorych po pewnym czasie trwania choroby konieczna jest insulinoterapia. Ta postać cukrzycy niejednokrotnie umyka przez wiele lat rozpoznaniu, gdyż hiperglikemia nie jest na tyle wysoka, by wywołać klasyczne objawy cukrzycy. Niemniej jednak u chorych w tym czasie mogą już powstawać powikłania cukrzycy. Cukrzyca typu 2 występuje najczęściej u osób starszych, z otyłością lub innymi zaburzeniami metabolicznymi. Otyłość, zwłaszcza nadmiar tkanki tłuszczowej w okolicy brzusznej, powoduje oporność na insulinę.
Translation - German Der Typ 2 - Diabetes (früher insulinunabhängiger Diabetes, engl. Non - Insulin Dependent Diabetes Mellitus, Abk. NIDDM) ist die am häufigsten auftretende Form des Diabetes. Bei den Kranken ist sowohl die Funktion, als auch die Sekretion des Insulins gestört, wobei jeweils die Funktionsstörung oder die Sekretionsstörung eine dominiert. Die Kranken sind resistent gegenüber der Wirkung des Insulins (Insulinresistenz). In der Regel wird im Anfangsstadium der Krankheit eine größere Menge an Insulin ausgeschüttet, jedoch nicht ausreichend viel, um die Bedürfnisse des insulinresistenten Organismus zu decken. Infolge der Überbelastung der β - Zellen in den Langerhans - Inseln sinkt die Insulinsekretion nach einiger Zeit. Die genauen Ursachen für die Entstehung dieser Störungen sind bisher nicht bekannt. Die Therapie beruht in den meisten Fällen auf einer Reduktion des Körpergewichts, der Anwendung einer Diabetikerdiät, körperlicher Aktivität und oralen Antidiabetika. Ein Teil der Kranken benötigt nach bestimmter Krankheitsdauer eine Insulintherapie. Die vorliegende Form des Diabetes bleibt oft jahrelang undiagnostiziert, da die Hyperglykämie nicht die zur Hervorrufung Diabetes-typischer Symptome erforderliche Schwelle erreicht. Indessen können bei den Kranken bereits während dieser Zeit Komplikationen des Diabetes entstehen. Der Typ 2 - Diabetes tritt bei älteren, adipösen oder anderweitig metabolisch gestörten Personen gehäuft auf. Insulinresistenz wird von Obesität, vor allem der Anhäufung von Fettzellen im Bauchbereich, verursacht.
German to Polish: Epidemiologia General field: Medical Detailed field: Medical: Health Care
Source text - German Generell möchte man mit epidemiologischen Methoden und Studien den Zusammenhang zwischen Exposition gegenüber Risikofaktoren und Erkrankung ermitteln. Ein Risikofaktor kann etwa Rauchen, fettes Essen oder auch ein bestimmtes soziales Umfeld sein, welches die Erkrankungswahrscheinlichkeit erhöht. Analog zum Risikofaktor spricht man vom "protektiven Faktor", welcher sie verringert. Regelmäßige Bewegung und Obst sind z.B. protektive Faktoren für Herz-Kreislauferkrankungen, Stillen schützt Babys vor Infektionen. Zu den allgemein erhobenen Daten gehören neben Krankheitsstatus, Grunderkrankungen, Alter und Geschlecht oft das Rauchverhalten und der Bildungsstand. Man unterscheidet zwischen Beobachtungsstudien (Querschnittsstudie, Kohortenstudie, Fall-Kontrollstudie) und Interventionsstudien.
Translation - Polish Stosując badania i metody epidemiologiczne, na ogół chce się ustalić powiązanie pomiędzy ekspozycją na czynniki rzyzka, a zachorowaniem. Czynnikiem ryzyka, który podwyższa prawdopodobieństwo zachorowania, może być przykładowo palenie tytoniu, tłusta dieta lub określone środowisko społeczne. Analogicznie do czynników ryzyka istnieją "czynniki protektywne", redukujące prawdopodobieństwo zachorowania. Przykładami czynników protektywnych, dotyczących schorzeń sercowo-wieńcowych, są regularny wysiłek fizyczny lub jedzenie owoców; karmienie piersią chroni niemowlęta przed infekcjami. Do ogólnych danych, zbieranych w celu przeprowadzenia badań epidemiologicznych, obok stanu zdrowia/choroby, schorzeń zasadniczych, wieku i płci, często należą też poziom wykształcenia i konsumpcja tytoniu. Rozróżnia się badania obserwacyjne (przekrojowe, kohortowe, kliniczno-kontrolne) i badania interwencyjne.
Polish to German: Der Mechanismus des endokrinen Systems General field: Medical Detailed field: Medical (general)
Source text - Polish Ogólnym mechanizmem działającym w obrębie układu hormonalnego jest ujemne sprzężenie zwrotne. Produkt wydzielany przez dany gruczoł dokrewny np. tarczycę – czyli tyroksyna (T4) (a także bezpośrednio trójjodotyronina), wpływa hamująco na gruczoł dokrewny nadzorczy czyli przysadkę mózgową. Powoduje to spadek wydzielania TSH przez przysadkę i z kolei hormonów tarczycy. Spadek nie może przekroczyć pewnej określonej granicy, gdyż wówczas ujemny wpływ maleje, co pozwala na ponowne produkowanie większych ilości TSH. Jest to element homeostazy i system ten działając we wzajemnym sprzężeniu, utrzymuje równowagę hormonalną organizmu.
Translation - German Allgemein beruht der Mechanismus des endokrinen Systems auf Gegenkopplung. Das von der jeweiligen endokrinen Drüse, z.B. der Schilddrüse ausgeschiedene Produkt - hier also das Thyroxin (T4) (auch das Trijodthyronin direkt) übt eine hemmende Wirkung auf die übergeordnete endokrine Drüse, also in diesem Fall die Hypophyse, aus. Dies löst eine Reduktion der TSH-Sekretion aus und diese wiederum verringert die Ausschüttung von Schilddrüsenhormonen. Diese Reduktion darf jedoch eine bestimmte Schwelle nicht überschreiten, da die hemmende Wirkung in diesem Fall nachließe, was wiederum eine erhöhte TSH-Ausschüttung erlauben würde. Dieses auf gegenseitiger Kopplung beruhende System ist ein Element der Homoiostase - es erhält das hormonelle Gleichgewicht des Organismus.
More
Less
Experience
Years of experience: 24. Registered at ProZ.com: Oct 2009.
Expertise 
Portfolio